[rtl]بله. بنده که نمی گم با چند تا جدول نمیشه. دارم میگم با چند جدول تعداد فیلد های اضافه بیشتر میشه، غیر اینه؟!
شما فرض کنید ۳ یا ۴ شاید هم بیشتر!!
[/rtl]
[rtl]بله. بنده که نمی گم با چند تا جدول نمیشه. دارم میگم با چند جدول تعداد فیلد های اضافه بیشتر میشه، غیر اینه؟!
شما فرض کنید ۳ یا ۴ شاید هم بیشتر!!
[/rtl]
[right]
سلام
راهی که من پیشنهاد دادم برای زمانی ایست که شما قطعیتی در مورد تعداد زبان ها در سیستم ندارید ، فیلدهای مورد نیاز برای ترجمه کم نیست و شما حتما نیاز دارید که تمام مطالب به تمام زبان ها ترجمه بشود
مانند سایت فروشگاه که شما نیاز دارید تمام موارد فوق صادق باشد .
اما در حالتی که شما تعداد زبان ثابت مثلا۲ تا دارید و لزوما هم نیازی نیست که همه ی متون به همه زبان ها ترجمه شده باشند و همینطور نیازی به ثابت بودن آی دی مطالب در زبان های مختلف نیست اون موقع راه های دیگه ای هم مثل اونهایی که دوستان گفتن هم وجود داره .
استفاده از روشی که من پیشنهاد دادم چند تا مزیت داره
۱- می توان هر زمان که نیاز باشد زبان ها را اضافه کرد
۲- امکان تعیین زبان مرجع و استفاده از آن به عنوان راهنمای ترجمه سایر زبان ها به راحتی وجود دارد
۳- No Null Values
دلیلشم اینه که اگه شما نخواین یه مطلب به چند زبان ترجمه بشه نیازی هم نخواهد بود که فیلدی در دیتابیس بهش اختصاص بدین
۴-بر خلاف گفته دوستان اصلا افزونگی در این سیستم وجود نداره
۵-امکان استفاده از تکنیک های فرمورک در این روش به راحتی وجود دارد مانند استفاده از
default scope
۶-لود پایگاه داده به شدت کم میشود مخصوصا در سیستم های پیچیده ، چون ما تقریبا زمانی از فیلدهای متنی استفاده می کنیم که قصد چاپ کردن آنها را داشته باشیم و در بسیاری از فرآیند ها روی فیلد های غیر متنی کار انجام میدهیم و با جداسازی این دو بخش سرعت پردازش بسیار بالاتر میرود و زمانی هم که نیاز به چاپ داشته باشید با یک ارتباط ساده قابل دستیابیست که پیاده سازی این کارها با سایر روش ها کار ساده ای نیست و یا حداقل زمانبرتر خواهد بود
[/right]
